Vrijwel alle mannelijke leden van de Koninklijke Harmonie zijn “sjöt” en zij dragen de schutterij een warm hart toe. Veel leden van de harmonie vinden het jammer dat zij, door lid te zijn van de harmonie, niet eens in de vier jaar “grenedeer” kunnen zijn. Er zijn veel leden die al jaren boven aan de wachtlijst staan voor een geweer maar steeds van toetreding afzien omdat zij toch met de harmonie willen optrekken. Tussen de harmonie en de schutterij bestaat een broederlijke band. De schutterij heeft de harmonie nodig bij de opluistering van haar festiviteiten en de harmonie kan zich hierdoor bij de Grote Bronk optimaal presenteren aan de Gronsveldse en Rijckholtse gemeenschap.

Bij festiviteiten van de harmonie zijn doorgaans bestuursleden van de schutterij aanwezig; zo geeft de “uüvrighèid” acte de présence tijdens de concerten, recepties en overige door de harmonie georganiseerde activiteiten. Op een drumbandfestival van de harmonie, zal het tamboerkorps van de schutterij nimmer ontbrekend.
De grote betrokkenheid van de schutterij bij het wel en wee van de harmonie bleek in 1985 bij het 150-jarig bestaan van de harmonie. Om dit jubileum extra glans te geven, week de schutterij af van de traditie om enkel met de Grote Bronk uit te trekken. Als eerbetoon aan de harmonie liep de schutterij in de feeststoet mee en voerde zij op het kerkplein zelfs een “generaol sjersj” uit: een blijk van echte vriendschap.

Naarmate het jaar van de Grote Bronk nadert neemt de Grote-Bronk-koorts ook bij de leden van de harmonie toe. Als op Paasmaandag van het Grote Bronkjaar de beslissing om wel of niet te bronken genomen wordt, zijn alle mannelijke leden van de harmonie present. Ondanks het besef dat het doorgaan van de Grote Bronk veel extra repetities met zich mee brengt, stemmen zij volmondig in met het doorgaan van de Grote Bronk. Ook zij hebben daar vier jaar naar toegeleefd. Zodra echter de beslissing om te bronken gevallen is, is iedereen op de repetitie present. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de laatste concoursdeelnames van de harmonie in Grote-Bronk-jaren (1988 en 1992) hebben plaatsgevonden en dat beide keren een eerste prijs met promotie werd behaald. Werd in 1988 een promotie naar de Ereafdeling afgedwongen, in 1992 volgde zowaar een promotie naar de superieure afdeling, een niveau dat nog nimmer in de toch rijke historie van de harmonie was bereikt.

Ongeveer vanaf Beloken Pasen wordt tijdens de repetities extra aandacht besteed aan de marsen, de processiemarsen, het Wilhelmus en uiteraard aan “de Grenedeer”. Dat zijn dan de stukken die “op de pepieter ligke”.

Als dan op Pinkstermaandag vóór het vogelschieten de stoet optrekt om de koning van huis af te halen, is de complete harmonie in vol ornaat present.
Wanneer de harmonie en drumband musicerend door de vaak rijendikke mensenmassa trekken, bekruipt menig muzikant een fantastisch, bijna zalig gevoel. Het is het gevoel van den zegetocht. Dit neemt nog toe wanneer op een afgeladen kerkplein drie maal om de vogelstang gemarcheerd wordt.

Iedereen is opgetogen en opgewonden. Vol spanning wordt uitgekeken naar het moment waarop de laatste resten van de vogel naar beneden komen. In 1988 en 1996 gingen twee bestuursleden van de harmonie met de koningseer strijken. Wanneer de nieuwe koning in de deur van de pastorie verschijnt, speelt de harmonie vol overgave het Wilhelmus, waarna al musicerend naar het café wordt gegaan waar het koningsbier gedronken wordt. Nadat de koning de reidans heeft geopend, gaat het feest nog tot in de kleine uurtjes door en blijft de harmonie de rei-muziek spelen. Dat hierbij zo nu en dan de kelen gesmeerd moeten worden, moge duidelijk zijn.

Als de Grote Bronkprocessie uittrekt, is de harmonie au grand complet present. Allereerst wordt de koning afgehaald. Op het kerkplein verzamelen zich alle groepen die aan de processie deelnemen. Tijdens de processie wordt door de drumband en de harmonie bij toerbeurt gemusiceerd, waarbij rekening gehouden wordt met het tamboer- en klaroenkorps van de schutterij en met het Gemengd Kerkelijk Zangkoor.
Na afloop van de processie en de hierop volgende plechtigheden in de kerk en op het kerkplein wordt de koning naar huis teruggebracht en heeft eenieder vrijaf om Bronk te vieren.

Bronkmaandag kent een lang en druk programma en er wordt een zware wissel getrokken op het doorzettings- en uithoudingsvermogen van de muzikanten. Eerst wordt de koning afgehaald en naar de kerk begeleid voor de Schuttenmis, de mis voor de levende en overleden leden van de schutterij. Tijdens de dienst brengt de harmonie een aantal muziekstukken ten gehore, waaronder het bekende Judex. Na de dienst volgt de zegening der graven op beide kerkhoven en speelt de harmonie treurmuziek.
Hiermee is het kerkelijke deel afgesloten en wordt onder vrolijke marsmuziek naar het kerkplein getrokken voor de “sjers” ter ere van de parochieherder en voor het “hoûwe” van de eerste paal.

Nadat de paal onder tromgeroffel en luid gejuich van het talrijke publiek het loodje heeft gelegd, waarbij de laatste slag door de Parochieherder wordt gegeven, zet de harmonie in voor de eerste “rej”, geopend door de jongste officier, samen met de koningin. Na het drinken van het “sjöttebeer” volgt het “paol-hoûwe” dat vanaf de namiddag tot in de vroege avond plaatsvindt. Tijdens dit “paol-hoûwe”, dat op Bronkdinsdag de hele namiddag en avond wordt voortgezet, speelt de harmonie een uitgebreid repertoire kan vrolijke melodieën waaronder “de Grenedeer” en “Fèt ién ’t duerp”. Al musicerend wordt van “paol nao paol” getrokken waarna tot slot de majoor in optocht, waaraan bijna de hele dorpsgemeenschap meedoet, naar huis wordt gebracht.
Hier schrapen de muzikanten hun laatste restje “ammezjëur” bijeen en wordt Bronkdinsdag in stijl afgesloten.

Twee weken na Bronkzondag vindt het koning-meisteken plaats, het sluitstuk van de Grote Bronk. Voordat de koning aan huis wordt afgehaald maakt de stoet, met de koningin en haar hofdames op een door paarden getrokken praalwagen, een rondgang door het dorp. Ook nu weer zijn drumband en harmonie van de partij.

Bij de koning wordt voor het laatst het Wilhelmus gespeeld en wordt de koning gehuldigd. Vervolgens gaat iedereen naar de koffietafel die door de koning aan het ganse dorp wordt aangeboden. Na de koffietafel speelt de harmonie nog tot in de kleine uurtjes rei-muziek.

De Grote Bronk is dan weer voor vier jaar voorbij en het aftellen is reeds begonnen.